Feiertag - im Aufbau
Η Αγία ΧΑΡΙΤΙΝΗΉταν δούλη σε κάποιο πλούσιο σπιτικό και ο αφέντης της ονομαζόταν Κλαύδιος. Όταν ο βασιλιάς Δομέτιος (290 μ.Χ.) έμαθε ότι ήταν χριστιανή, διέταξε τον κύριό της να στείλει τη Χαριτίνη να την εξετάσει ο ίδιος. Ο Κλαύδιος λυπήθηκε τόσο πολύ, ώστε φόρεσε τρίχινο φόρεμα, όπως συνήθιζαν τότε, και θρηνούσε. Η Χαριτίνη τον παρηγορούσε και του έλεγε ότι δεν πρέπει να λυπάται, αλλά να χαίρεται. Διότι και αν ακόμα πεθάνει, θα αξιωθεί να προσφέρει τον εαυτό της "θυσίαν δεκτήν, ευάρεστον τω Θεό". Δηλαδή, θυσία που δέχεται και ευχαριστείται σ΄αυτή ο Θεός. Ο δε Κλαύδιος της είπε να τον θυμηθεί όταν πάει κοντά στον επουράνιο Βασιλέα. Όταν λοιπόν την έφεραν μπροστά στο βασιλιά Δομέτιο, ομολόγησε με θάρρος το Χριστό. Τότε αυτός έδωσε διαταγή και της ξύρισαν το κεφάλι. Αλλά δια θαύματος, αμέσως το κεφάλι της ξαναγέμισε μαλλιά. Έπειτα βάζουν το κεφάλι της σε κάρβουνα αναμμένα και χύνουν από πάνω ξύδι. Κατόπιν καίνε τα πλευρά της με αναμμένες λαμπάδες, και με μια πέτρα στο λαιμό τη ρίχνουν στη θάλασσα. Αλλά και πάλι ο Θεός την έσωσε. Τότε διατάχθηκε να πάει σε πορνείο. Η Χαριτίνη, όμως, προσευχήθηκε, και η αγνή ψυχή της παραδόθηκε πλέον στο ζωοδότη Θεό.
Η Αγία ΜΕΘΟΔΙΑ της Κιμώλου
Γεννήθηκε στο νησί Κίμωλος στις 10 Νοεμβρίου 1865, απο γονείς ευσεβείς. Ο πατέρας της ονομαζόταν Ιάκωβος Σάρδης και η μητέρα της Μαρία. Είχαν τρείς γιούς και πέντε θυγατέρες, απο τις οποίες η δεύτερη ήταν η Ειρήνη η μετέπειτα Μεθοδία. Η Αγία απο μικρή είχε κλίση προς τα θεία και πάντα σύχναζε στην Εκκλησία. Όταν ήλθε σε κατάλληλη ηλικία, για να μή λυπήσει τους γονείς της, παντρεύτηκε έναν ναυτικό στο επάγγελμα. Άν και παντρεμένη, ο ζήλος της προς την εκκλησία παρέμεινε αμείωτος. Κάποτε όμως ο άντρας της, σε κάποιο του ταξίδη, ναυάγησε κοντά στη Μικρά Ασία και δεν ξαναγύρισε στην Κίμωλο. Τότε η Ειρήνη έγινε μοναχή στο ναό της Παναγίας της «Οδηγήτριας» στην Κίμωλο, απο τον τότε Αρχιεπίσκοπο Σύρου Μεθόδιο μετονομασθείσα αντί Ειρήνης Μεθοδία. Η χαρά της ήταν μεγάλη και ακολούθησε τα ευαγγελικά προστάγματα του Κυρίου με όλη της την ψυχή. Οι ασκητικοί της αγώνες ήταν μεγάλοι και αποτελούσε ζωντανό παράδειγμα για όλους. Η φήμη της μεγάλης της αρετής διαδόθηκε παντού και πλήθος γυναικών πήγαιναν να τη συναντήσουν, προκειμένου να βρούν πνευματικό καταφύγιο και λιμάνι απο τις τρικυμίες της ζωής. Ο λόγος της Αγίας ήταν δροσιά και ίαμα στις ταλαιπωρημένες ψυχές. Επίσης η Μεθοδία, εκτός των άλλων χαρισμάτων, αξιώθηκε απο τον Θεό και το χάρισμα να κάνει θαύματα. Έτσι άγια αφού έζησε σ΄ όλη της τη ζωή, απεβίωσε ειρηνικά την Κυριακή 5 Οκτωβρίου 1908 σε ηλικία 43 ετών.